Hyrja në dhomën zhveshjes të ekipës "Radnik" nga Surdulica për Zulfiu ishte si hyrje në botën tjetër. Edhe pse ai u rrit në Serbi, ai kaloi tre muaj në kursin e gjuhës serbe, përderisa po luante me të rinjtë. 

Në dhomën e veshjes ai mori një vend pranë kapitenit Vladan Pavloviq, i lindur në Surdulic, i cili i tha për kolegun e tij se ai ishte fillimisht i heshtur dhe se nuk fliste mirë. "Ne menjëherë e pranuam atë, sepse ne nuk shikojme se kush nga ka ardhur. Pas trajnimeve, të gjithë shkojmë në lokal për kafe së bashku. Përndryshe kemi një ekip të disa zezakëve dhe ata e kanë zotëruar mirë gjuhën serbe dhe jemi të gjithë si një familje ", thotë Pavloviq, detyra e veçantë e të cilit është të ndihmojë të rinjtë që në ekip për t'u përshtatur.

Largimin nga Presheva, Zulfiu thotë se ishte një moment i rëndësishëm për familjen e tij. "Prindërit më mbështetën dhe ata janë të kënaqur. Babai është në çdo lojë me mua, ai vjen rregullisht. ''Mbështetje kam gjithashtu nga miqtë'', theksoi Zulfiu, duke thënë se nga Surdulica më kanë përcjellur me fjalët "të lumtë, vetëm vazhdo përpara ".